LAN-party

23 t/m 25-2-2018

Het langverwachte weekend was dan toch eindelijk daar. De LAN.
De volgende 5 woorden geven eigenlijk wel een goede samenvatting van het weekend:
– Tosti’s
– M&M’s
– Games
– Kou
– Slaaptekort

Nou dit was dan mijn blog voor vandaag, tot de volgende keer!

 

Oh nee, toch niet.

De vrijdagavond begon met een opdeling van de taken. Een paar gingen de tent opzetten (jippie) en de rest ging alle tafels klaarzetten. Nou had ik de edele taak gekregen om mee te helpen met de tent in de vrieskou (fout nummer 1). Dit was echter zo makkelijk nog niet, vanwege de bevroren grond. Rutger lukte het uiteindelijk toch nog met wat grof geweld de haringen in de grond te krijgen (fout nummer 2). De rist van de tent bleek echter ook nog eens aan beide kanten kapot te zijn (fout nummer 3) wat zorgde voor een heerlijke tocht…..

Toen alles dan toch klaar stond begon het lange weekend vol games. Rond een uur of 2 besloten de meeste toch maar naar bed te gaan (aka vrieskist). Daan hield het tot een uur of 3 vol en ik heb Kevin nog tot ongeveer 5 uur wakker weten te houden. Midden in de nacht besloten we de computer van Daan te gaan saboteren. Na 5 minuten hadden we eindelijk de aan-knop gevonden en kwamen we op een scherm terecht waar we een wachtwoord in moesten vullen. Het waren alleen maar cijfers, maar zijn geboortedatum was incorrect.

Kevin: ‘Okay het zijn dus alleen maar cijfers’
Juul: ‘Wat is het maximum aantal cijfers dan?’
Kevin: ‘Ja dat wilde ik net gaan proberen.’
Kevin: *typt in ‘1234’*
computer: *opent*
Juul: ‘Kevin, je bent geniaal.’

Na wat verschillende achtergronden ingesteld te hebben, vonden wij het ook wel weer genoeg geweest en besloten wij in de tent te gaan liggen. Verschillende keren zijn we wakker geworden en kropen we iets dichter tegen elkaar aan om maar warm te blijven. Normaal ben ik altijd als laatste uit de tent, maar rond 8 uur in de ochtend was ik de eerste die een sprintje waagde naar binnen. De kou viel me eigenlijk nog wel redelijk mee, maar alleen mijn voeten waren ijsklompjes geworden. Volgens mij was dit ook redelijk de ervaring van mijn mede-explorers. Daan had zelfs midden in de nacht nog mijn sokken uit mijn tas gepakt, omdat hij het zo koud had. Dankjewel Daan…

De heren van de tosti’s kwamen gelukkig ook snel uit de tent en maakte een heerlijk ontbijtje voor ons klaar. De rest van de dag bestaat een beetje uit een grote waas met heel veel minecraft en tosti’s. Ook was het moment dat Daan zijn computer aan deed heel mooi.

Het avondeten heeft Rutger verzorgd en was heerlijk. Ik had het geniale plan bedacht om Cor een make-over te geven. Hierna volgde ook Kevin. Tevreden met het eindresultaat probeerde ik ook Daan over te halen om zich in mijn handen te begeven, maar dit wilde hij alleen, als hij eerst mijn gezicht mocht…. ‘bewerken’. Ik wist natuurlijk al wat zijn snode plannen waren, maar ik wist dat mijn wraak alleen maar beter zou zijn. Beide eindresultaten zijn niet helemaal geschikt voor het internet en moeten dus maar prive worden gevraagd, mits je geïnteresseerd bent. Laten we het er maar op houden dat er invloeden vanuit het nationaal-socialisme aanwezig waren.

Na alle rotzooi weer van ons gezicht afgeboend te hebben, zijn we met wat stamleden nog wat drankspelletjes gaan doen zonder drank. Dit resulteerde in heel ongemakkelijk elke keer ‘slok’ moeten zeggen, als je zou moeten drinken. Toen ook de lol hier wel vanaf was, besloten we ook maar te gaan slapen. We weigerden echter nog een nacht in de tent te gaan liggen, dus we zijn voor 4 uurtjes gaan slapen in het huis van mijn pa.

We hadden beloofd om rond 9 uur weer teug te zijn en zo was nacht twee ook veel te kort. Op de bank in het gebouw ben ik dan ook weer in slaap gevallen. Toen ik ook weer wakker was hebben we nog wat potjes COD gedaan, totdat we moesten opruimen. Nina kwam ook nog even langs om een proef te doen voor haar school, waarbij je een lijstje met woorden moest onthouden. Met 4 uur slaap lukte dit bij niemand echt optimaal.

Uiteindelijk moesten we ook alle troep weer opruimen. Daan, Kevin en ik begonnen weer dapper aan het neerhalen van de tent in de kou. Dit was misschien nog wel lastiger dan het opzetten, aangezien de haringen nu vastgevroren zaten in de grond (zie fout nummer 2). Nadat het gebouw weer spik en span was verlieten ook de laatste mensen het gebouw om de nodige slaap in te halen.

Ciao!

ps: bijna iedereen die in de tent heeft gelegen is ziek geworden.

(Julie-Anne™)

Categories: Logboek

Post navigation

Proudly powered by WordPress Theme: Adventure Journal by Contexture International.